Raadselen in de natuur.
Een Vlaamse gaai in de tuin – hoe dat beest ooit Vlaams is geworden náást gaai is een hoofdstuk apart, daar gaan we het nu niet over hebben. Het is herfst dus de gaai zijn favoriete seizoen breekt aan, namelijk: dat van eikels verzamelen als rantsoen om de winter door te komen. Ik zie hem al verschillende keren over het gras lopen.
Het duurt een paar dagen voordat ik het door heb: hij is geen eikels aan het verstoppen, hij zoekt ze. Maar waarom eikels zoeken in de tuin in oktober? Verstoppen, ja, met een krop vol met soms wel 6 of 7 eikels, maar zijn keel is leeg – liever gezegd: zijn krop, een zak naast de keel waarin hij de eikels vervoert.
Wat vertwijfeld lijkt hij of zij op zoek, maar waar naar? Toch een verstopplek? Ieder stukje grond wordt zorgvuldig geïnspecteerd. Afgetast. Alsof het bijna een micro archeologische opgraving betreft. De grond wordt heel precies omgeploegd, maar voor de rest gebeurt er niets. Hij heeft namelijk niets te verstoppen.
Opeens dringt het, lopend door het dorp, tot mij door: er zijn helemaal geen eikels dit jaar. Geen één. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Is dat het effect van de bijzonder lange droge aaneengesloten periode tussen half mei en eind juni, waarin zich, na de bloesem, de vruchten vormen? Is alle bloesem er door de droogte eenvoudigweg afgewaaid? Het moet wel. Ik zie – letterlijk – geen één eikel. Van de gewone eikenboom althans. De Amerikaanse eik heeft wel eikels, zij het soms in een merkwaardig miniatuurformaat.
Wat nu deze herfst en winter?
Vanuit menselijk oogpunt zijn we geneigd een probleem te zien. We problematiseren nu eenmaal graag en veel.
Maar is het ook voor de eik of de gaai een probleem? Misschien ervaart de eik wel een last van zijn schouders. “He he, even niet dat gewicht van al die eikels.”
De gaai denkt misschien: “Ok, geen eikels. Dat geeft mij mooi de gelegenheid die oude meuk van vorig jaar op te snorren.”
Maar ja, na zo’n jaar laat het geheugen je wel eens in de steek. De tuin, ja, daar heb ik ze begraven. Maar waar precies?
Gaat hij nu over op eikels van de Amerikaanse eik?
Konden bomen en vogels maar praten (al geloven sommige mensen daar hardnekkig in.)
Ondertussen zoekt de gaai verder.
Thomas Kamphuis 