Laat u niets wijs maken. Pieter Omtzigt is niet om reden van al dan niet te laat geziene financiële stukken opgestapt. Dé reden – bovenop een heleboel andere – is het totaal uit de hand gelopen boerenprotest van gisternacht en ochtend, waarbij Caroline van der Plas ‘dat gaat je niks aan’ wederom óórverdovend stil bleef.
De formatiebesprekingen tussen VVD, NSC, PVV en BBB waren al een totaal onwaarschijnlijke vrijage, waarvan je 8 weken her al kon zien aan komen dat deze tot niets zou leiden. De PVV en BBB zijn in wezen alleen maar protestpartijen waar niets in of onder zit. Zeker niet het vermogen met anderen tot een vergelijk te komen. Bij de PVV zit dat er al niet in omdat dit een eenmanspartij is zonder leden. Bij BBB omdat de hoofdvrouw de naald op een grijsgedraaide grammofoonplaat is, die weigert van plaat te verwisselen. Het zit er niet op. Het zit er gewoon niet in. En ja, óók heeft men geen enkele sjoege van financiën, financieel beleid en nog zo wat zaken. Tamelijk onvoorwaardelijk als je je “regeringswaardig” pretendeert op te stellen.
Is Pieter Omtzigt dan zonder zonde? Nee, ook niet. Het besluit dát hij heeft genomen juich ik alleen maar van harte toe. De manier waarop, niet. Het is de makke van deze tijd. Allerlei digitale snufjes hebben ons intermenselijke contact gecorrumpeerd en verstoord. Je krijgt dan dat mensen niet meer live tegen elkaar wensen te praten. Je krijgt dan een door Omtzigt opgenomen interview voor het NOS journaal, waarbij hij als voorwaarde had niet op beeld te verschijnen. Je krijgt dan andere verstopneigingen van de achterblijvers: het ge-X (of getweet) bleef niet lang van de lucht. Vervolgens weigert Omtzigt vanavond met de 3 achtergebleven partijen in gesprek te gaan. Het leven als digitale chatbox. Maar we zijn van vlees en bloed en techniek is daarvan losgezongen.
Gewoon maar een tip aan politici (en een heleboel anderen): stop direct met dat ge-X of getweet of hoe je het noemt. Het vormt geen enkele bijdrage aan de wereld.
Ik zie zijn keuze voor onzichtbaarheid ook als een karaktertrek van “de oosterling” die toch wel wat conflict mijdend is. Aan de ene kant ben je dan geen ruziezoeker, en altijd weeg- en wikbaar, maar ergens slaat dat door. Als Omtzigt slim is, gaat hij – al is het eenmalig – wel in gesprek en zegt hij onomwonden wat hem de onderhandelingstafel heeft doen verlaten. Nogmaals: ik weet het. Maar hij moet het zeggen, mocht het de anderen nog niet duidelijk zijn.
En ja, dat zal gevolgen hebben. Maar biedt ook een enorme kans voor Omtzigt. Want wat we schreeuwend missen in dit land is een partij in het midden. Niet doof voor de noden van anderen, maar met een ferme blik gericht op de toekomst.
Want die toekomst, die komt er gewoon aan. Wat Ursula von Leyen of Mark van den Oever van Farmers Defence Force ook roepen. De aanstaande generatie boeren in opleiding, de jonge boeren hebben a lang die omslag gemaakt. Voor hen is biologisch, biodiversiteit en circulair geen opgelegd dictaat vanuit Brussel, maar de enige weg om te gaan.
Over financiën gesproken. Het is natuurlijk ook ál te mal dat er links en rechts maar met miljarden gestrooid wordt. Alsof het niet uw en mijn geld is. 400 (!) miljard aan subsidies voor de boeren in Europa. En even zoveel miljard extra geven als plan om Nederland rechtvaardiger te maken.
Welvaart mag wat kosten. Maar we zijn totaal vergeten hoe goed we het hebben.
Degenen die daarover blijven schreeuwen, hebben niet de toekomst.
Dát, heeft Pieter Omtzigt, helder voor ogen. Ik voorzie voor hem een grote toekomst.
Moet hij wel gaan communiceren. Live.
Thomas Kamphuis 