Nu ik – totaal onverwacht – plotsklaps weer in de Bryan Ferry mood ben, kom ik toch nog even terug op mijn – toen voorbespreking – van de in november 2023 eindelijk uitgegeven box van Mamouna in de deluxe versie.
Ik wil dan met name het in deze box opgenomen – eindelijk officieel daarmee uitgegeven – Horoscope cd en de Sketches cd met demo-opnames uit de periode dat Mamouna opgenomen werd.
Horoscope begint met Where do we go from here (The 39 Steps), duidelijk een demoversie. Het nummer is hier al behoorlijk ontwikkeld en niet per se slechter dan de versie zoals deze op Mamouna zou verschijnen. The only face is één van de versies van dit nummer die op deze Mamouna Deluxe versie staan. Op Horoscope is het een wat swingender versie dan de versie die op Mamouna zou verschijnen. Desdemona (N.Y.C) is een nog wat uitgekleedde variant van het nummer wat het uiteindelijk zou worden.
S&M (Midnight train) is de demo van het nummer zoals het uiteindelijk – 20 jaar later – op Avonmore zou verschijnen. Loop de Li is de demoversie van het nummer zoals dat eveneens pas 20 jaar later, zou verschijnen op Avonmore (2014). Gemini moon is de demoversie is verrassend. Het is stuwender en swingender dan uiteindelijk op Mamouna terecht kwam. Beide versies hebben echt iets onderscheidends en de demoversie is echt de moeite waard.
Maar dan.. dan komt opeens Ragas. Heb ik die gemist op de bootleg van Horoscope? Is dit van latere toevoeging? Even denk je het piano introotje van Boomtown Rats I don’t like Mondays te horen.. maar dan.. pure magie. Bryan Ferry in een nummer wat zoekt, experimenteel is. Een aanzet.. ja, tot wat? Vijf zalige minuten lang en eenenvijftig seconden ! Dit nummer maakte voor mij de aanschaf van deze Mamouna box al de moeite waard. Zó wil je Ferry horen. Donker, mysterieus, ritmisch.
Mother of pearl is een vreemde eend in de bijt op Horoscope. Het is een herbewerking van het nummer van 20 jaar daarvoor. Aardig, maar ook niet meer dan dat.
Waar zit hem dan de échte verrassing in? Dat is de cd Sketches.
Deze begint met Mamouna, de instrumental edit ’89/94 en klinkt wezenlijk anders in deze – versie. Your painted smile, instrumental, first draft ’89 klinkt zo mogelijk nog donkerder dan de uiteindelijke versie.
Your painted smile with guide vocal (later version) ’89 klinkt indringend. Minder gepolijst dan wat het nummer uiteindelijk zou worden. Ferry zingt een woordloze melodie die deze versie een heel aparte sfeer geeft. Zeer de moeite waard. Soms zijn demo’s echt aanvullend. Vooral de meer “upfront” (atmos)sfeer spreekt mij zeer aan.
Bryan Ferry – Your painted smile (Piano and Vocal ’93) is in deze demoversie voor mij superieur aan het wat het nummer uiteindelijk zou worden. Geheel Mamouna in zo’n gestripte versie met alleen Ferry en piano – dat zou voor mij nog wel eens uitgebracht mogen worden.
Bryan Ferry – Robot instrumental (first draft) ’89) is het een van de onverwachte prijsnummers op de Mamouna box. Een instrumentaal nummer van een wederom zalig lange vijf minuten en dit keer tweeënvijftig seconden voert Ferry ons mee op zijn keyboards naar een roadtrip van aanzetten en ideeën, maar ondersteund door een geweldige groove. Naar mijn, beste, weten is deze demo nooit uitgegroeid tot een nummer op Mamouna en is het daarmee de meest pure demo die je je maar kan voorstellen. Het zijn, inderdaad, sketches. Iemand op YouTube bracht het verlossende woord dat dit nummer uiteindelijk zou uitgroeien tot One night stand en 25 (!) jaar later zou verschijnen op Avonmore. Ik kan deze demoversie in ieder geval zéér knagen. Sterker nog, als Bryan Ferry op een dag helemaal niet meer zou zingen kan hij nog altijd een instrumentaal album uitbrengen. Als dat zulke nummers heeft.. Bryan Ferry is gekend als zanger en performer, maar mag dan nog/weer eens gezegd worden hoe goed hij op keyboards is?
Loop de li instrumental (first draft) ’89 heeft, instrumentaal, al heel veel in zich van wat het nummer uiteindelijk zou worden. Als demo niettemin interessant.
The only face instrumental (first draft) ’89 is in zijn aanzet al heel goed.
The only face (piano and vocal ’93) Nooit zal ik vergeten hoe hij in september 2002 zijn concert begon in de – toen – Heineken Music Hall. Ferry met dit nummer in déze versie. Kippevel. Bijna tweeëntwintig jaar later, nog steeds.
Sketches sluit af met Horoscope instrumental ’90 en dat is voor mij de atoombom. Horoscope instrumental maakt de hele Mamouna Deluxe box al de moeite waard. Het is nummer is onbetaalbaar. VEEL – hoofdletters – te kort met zijn slechts twee minuten twaalf seconden klokkend is het een weird donker, dreigend futuristisch muziekstuk op keyboards waarvan je – met enige vrijheid en fantasie – kan zeggen dat het een zeer verre voorecho is van muziek die Bryan Ferry nog in de toekomst gaat uitbrengen en het zojuist verschenen Star slechts een zeer prettig verontrustend voorproefje is.
Thomas Kamphuis 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.