Vorige week schreef ik over de boerenprotesten en mogelijke oplossingen ten aanzien van het stikstofprobleem. Het is echter goed, eens boven de materie te gaan hangen en een veel groter probleem in perspectief te zien – en daarbij ook je eigen aandeel onder de loep te nemen.
Een paar weken terug besloot ik een pet te kopen, online. Als de haargrens wat wijkt, en de zon steeds feller gaat schijnen in een opwarmend klimaat, is een pet geen overbodige luxe. Op naar bol.com want gemak dient de mens, nietwaar.
Tot mijn stomme verbazing presenteerde bol 8.248 resultaten cq. petten waar ik uit kon kiezen. Laat u dit getal even op u inwerken..
Achtduizend tweehonderd en achtenveertig.
Zonder specifiek reclame te maken koos ik voor een pet van Hatland. De Duitse eigenaar hier van bewoog een ondernemersgezin een distributiepunt te gaan openen in Nederland, in Hattemerbroek. Of dat een bewuste keuze was dat ik voor een pet van Hatland koos? Ik weet het werkelijk niet meer. Het brein en het geheugen zijn ondoorgrondelijke wezens. DE keus die BOL voorlegt als zijnde ‘relevant’ ook. Iets met een beoordeling van 5 of 4 sterren komt bovenaan te staan. Maar of dat ook de kwaliteit laat zien? Geen idee. Relevantie, heet dit.
Als u zich afvraagt hoe de verdozing in Nederland – het almaar oprukkende areaal van in grote bedrijfsgebouwen huizende distributiecentra in polder en boerenland, here you are. Mijn vraag: moet Nederland kunnen en wíllen kiezen uit 8.248 petjes bij bol.com alleen al?
Stikken wij niet in het veel teveel aan keus en het ruimtebeslag welke dit op ons land legt? Petjes importeren we uit China, een Duits bedrijf laten we hier in bedrijfsgebouw zoveel een nieuw filiaal openen. Het eind is zoek.
Nog een vraag: hoeveel van die 8.246 petjes worden er verkocht? En, wat niet verkocht wordt, gaat dat dan door de shredder, omdat de modelijn van 2022 niet die van 2023 is en we weer van voor af aan beginnen? Ik noem dit maar als heel concreet voorbeeld – het aantal voorbeelden – Schiphol, bedrijfsterreinen, landbouwbedrijven, industrie die produceert voor de hele wereld, is legio.
Nu naar mijzelf. Had ik die pet nodig. Het antwoord is deels ja, deels nee. Ik had mijn oude pet kunnen blijven dragen tot alle katoen en draad van de klep afgesleten was. En daarmee een nieuwe koop nog een jaar of 1, 2 kunnen uitstellen. De nieuwe pet die ik gekocht heb, maakt mij wel bewust dat ik daar nóg zuiniger mee moet zijn. Laat die maar eens 10 jaar mee gaan. Onzin om over 1 of 2 jaar weer een nieuwe te kopen. Bespaart weer een vrachtwagen uit Duitsland die de pet aflevert in Hattemerbroek. Bespaart weer een busje die het naar mijn huis brengt.
Overall probleem: het gesleep met goederen en onszelf moet radicaal minder.
Minder vlees, minder Schiphol, minder reizen, minder beweging van het ene product van het ene land naar het andere. Produceren in eigen land voor eigen land waar dat kan, exporteren op veel kleinere schaal. Dan maar minder Maaslander naar China. Dan maar geen milieubelastend eten uit Verweggistan.
Het teveel aan teveel moet ophouden. Het teveel aan belasting op onze bodem. Zowel in gebruik als in ruimtelijk opzicht.
Geboortebeperking zal aan de basis moeten komen te staan.
De aarde overleeft ons wel. Andersom niet. Die keus gaat, heel snel, voor ons gemaakt worden. Protest of niet.
Thomas Kamphuis 