No country for old men

Zo eens per jaar, en beslist niet minder, kijk ik No country for old men. Het liefst als de temperatuur buiten een graad of 35 haalt, of nog iets meer. Omschreven als neo- Western crime thriller neemt hij je vanaf de beginshots naar een woestijnomgeving waar overduidelijk een paar mensen teveel waren. Wie óók teveelMeer lezen over “No country for old men”