Natuurblog 4 februari 2021

Merelgekte..

Dat de kat er niet meer is, is één ding. De vogelexplosie in de tuin die op zijn verscheiden gevolgd is, is wel een heel opvallende. Hoorden we jarenlang niet over een mysterieuze ziekte onder de merels? Op de foto zitten er 7 merels in de tuin, hoofdzakelijk ogenschijnlijk vrouwtjes, of zijn dit nog eerstejaars merels die pas later zwart kleuren? Op gegeven moment zaten er zelfs 9 in de tuin. De hele winter is het al drukker dan normaal met merels, maar het zijn er nu wel heel veel. Waar komen ze allemaal vandaan? Of is onze tuin gewoon dé 5 sterren hotspot geworden omdat ik al vanaf het begin van de herfst intensief voer?

En nét op het moment dat je denkt dat het anno 2021 nóóit meer winter kan worden…Tegenwoordig worden tientallen weerblogs geschreven en vullen fora er hun hele dagbesteding mee. Maar het kan veel kernachtiger met good old school teletekst, pagina 704. Alsof het weer 1980 is.

Wanneer hadden we voor het laatst zo’n weerbericht? 2010? Er wordt zelfs een pak sneeuw verwacht van 20 tot plaatselijk 40 centimeter. Het is alsof ik daags voor de sneeuwblizzards van februari 1979 terug gekatapulteerd wordt. Is het werkelijk? Kan dit anno 2021 nog? Dit was toch voorgoed, en o, voorgoed voorbij? Ik sta in verbazing stil, maar niet te lang.

Wat volgt is een vervroegd carnaval onder de planten. Of: spookhuis.

Onderdekbedden, molton dekens, kleden, broeken, handdoeken en zelfs twee heuse spijkerbroeken. Zelfs een paar laarzen..

Ik haal alles uit de kast om proberen te voorkomen dat de orangerie, clematis (die tot mijn verbazing al dik in de bloemknoppen zit) en drie soorten jasmijnen – de Toscaanse, boeren en Indische jasmijn het straks bij dagen van -5 en nachten van -10 tot -15 gaan begeven. Man, man, wat een klus..

Boven mij, hoog in de lucht, roepen leeuweriken die vanuit het zuiden terug komen. Geen heel ongewoon verschijnsel in de loop van de eerste week van februari.. maar als je niet beter zou weten. De sfeer is lenteachtig vandaag, nog niet eens superzacht met 6, krap aan 7 graden. Maar wat een winterweek gaan we tegemoet. Járen naar uitgekeken. Zo’n voorspeld pak sneeuw? Ik heb het sinds februari 1979 niet meer gezien. Wonderen bestaan nog anno 2021. Is dit ook opwarming?

Al een paar jaar ben ik een boek aan het schrijven over oude boerderijen en hun bewoners en geschiedenis hier. En iedere winter denk ik: ‘Nee, ik ga nog een jaartje door, want ik wil sommige boerderijen in een dik pak sneeuw fotograferen’. Het liefst een booerderij, tot aan de dakrand bedolven onder een opgehoopte en opgewaaide berg sneeuw vanuit het oosten. Ik geef toe: ik heb een beetje een februari 1979 fetish. Ik zie mij nog over de straten en het Eiberplein in Den Haag lopen met mijn lineaal, de diepte van sneeuwduintjes meten. Dat totále dichtsneeuwen, het opwaaien van de sneeuw, het jagen van opstuivende sneeuw in de straten en over de weilanden. Gaan we het écht mee maken aankomende weekeinde? Nóg is mijn verbazing groter dan het geloof.

Maar daar zitten de kwetsbare planten niet op te wachten: aankleden die hap. Al waren het kinderen die je tegen de kou beschermd. Alles aanspannen, toebinden, vastzetten, desnoods met eetmessen achter een klimrek achter de clematis. Radicale maatregelen. Geen opening onafgedekt. Anders kan ik dit voorjaar helemaal opnieuw beginnen.

De meeste planten staan wel verdekt opgesteld, aan de zij – zuidkant – van het huis. De twee exemplaren hierboven staan op de oostkant en komen dus vol in de wind te staan. De boerenjasmijn hierboven nog enigszins verdekt achter de schutting.

We gaan het zien.

In de tuin zelf is het op gegeven moment helemaal ‘bloemloos’ geworden. Ja, een stiekem verborgen paarse bloem van wat ik een mini stokroos noem, ontwaarde ik nog. Totdat die op een nacht ook weg vroor. Een paar sneeuwklokjes bloeien nu. In andere tuinen in de buurt zie ik wel wat gele en paarse knoppen van crocussen en zelfs een paar narcissen zag ik vanmorgen zó ver, dat ze op lengte zijn en hun gele knoppen proberen te openen. Een vroeg voorjaar, wederom, op komst, denk je dan..

Als je toch van niets zou weten..