Afscheid van de herfst..
Opeens is het daar, het sluitstuk van de herfst..
Het laatste stadium van de bladval is aangebroken, voor mijn gevoel eerder dan vorige jaren.
Opeens régent het laatste blad er af. Wat een nacht met vorst al niet kan doen. Doordat de eerste nachtvorst tegenwoordig veel later komt krijg je ook de indruk naar een enorm lange herfst te kijken. Er lijkt maar geen einde te komen aan de verkleuringen en geleidelijke bladval. Maar nu loopt het dan toch ten einde.
Het blijft fascinerend om dingen te zien vallen in de lucht. Of het nu bladeren of sneeuw is. Wat dat toch is.. Is er een psychologische verklaring voor?
Wat mij ook blijft fascineren zijn wolkenluchten. Winterse wolkenluchten. Een dag nadat ik bovenstaande foto’s nam betrok de lucht, zoals hij alleen maar vanaf eind november kan doen. Je voelt dan dat de winter voor de deur staat.
Ze doen denken aan die o zo gewone winterdagen van vroeger: overdag een graad of 5 en altijd de mogelijkheid dat er winters weer in aantocht kon zijn. De kou dichtbij, boven Scandinavië. Wasem uit je mond als je uitademt. Het is er allemaal opeens weer nu.
Laat de winter maar komen.
Thomas Kamphuis 