Woningbouw

Een week terug tijdens een wandeling in de oost werd ik verrast door wat je een veranderend perspectief zou kunnen noemen. Ik maakte deze wandeling enkele jaren terug ook al, en toen vielen mij, in dit deel van het land, de grote nieuwbouwhuizen op die, vond ik, nogal uit de toon vielen.

Maar zien, hoe de directe omgeving invloed kan hebben op hoe we de dingen zien. Op wat ogenschijnlijk oorspronkelijk boerenland lijkt te zijn geweest is een soort woonerf verschenen met een stuk of 10 (zeer) grote en iets minder grote (maar nog steeds groot) huizen. De bewoners hebben echter wat met het landschap en de tuinen gedaan wat nu in het oog springt. Er zijn houtwallen aangelegd, zo rijk qua soortendom dat je je weer terug in de tijd waant. Grasveldjes zijn gebroken door wilde bloemenakkers. Hier en daar zijn terug wilgen geplant of fruitbomen. Wat een jaar of een paar jaar later in de tijd al niet kan doen.

De huizen, nog steeds al la gegoede buurt in VINEX wijk groot, passen opeens in het landschap, omdat ze opgaan in de natuur. Geen biljartlaken grastuinen met 24/7 zelf maaiende grasmaaiers en driftig blad blazende bewoners, nee, hier mag het welen en tieren..

Ik weet niet welke planoloog bij de gemeente of architect dit bedacht heeft, maar in zichzelf is dit, volgens mij, de weg te gaan in de toekomst. Weg van die enorme steden en steeds grotere VINEX (achtige) bijgebouwde wijken aan de rand, maar terug naar hoe het er vroeger veel meer uit gezien heeft. Buurtschapjes. In een natuurvriendelijk gemaakte omgeving.

Ja, zult u zeggen, maar deze huizen zijn er niet voor iedereen. Dat is (nog) waar en hier ligt een taak van het Rijk en een nieuw kabinet. Maak nu ook eens van dit soort buurschappen met huizen van hooguit € 200.000, € 250.000. Voor wat nu, oneerbiedig, het lagere segment wordt genoemd. Het is allemaal leuk, die huizen van 5, 6, 7 ton of meer maar niet iedereen is met die zilveren lepel in de mond geboren, om maar eens een ouderwetse uitdrukking te gebruiken.

Als men nou toch boeren gaat uitkopen en/of herplaatsen en er komt een deel vrij van de nu ruim 66% boerenland waar Nederland uit bestaat en alleen maar raaigras groeit, laten we dan ook de woningbouw niet alleen gaan verspreiden over het land maar ook gewoon een beetje mooier, sfeervoller en knusser maken. Nogmaals: mag landschap ook gewoon móói zijn?

En, zoals dat nu hier ook blijkbaar is gebeurd: stimuleer de aanleg van dit soort natuurvriendelijke, afwisselende en sfeervolle omgevingen/erven. Bij de lagere inkomens: subsidieer dit. Subsidieer vrijwillig landschapsonderhoud voor het onderhouden van dit soort dicht en rondom het huis natuur. Ik werd er in ieder geval enorm blij van, omdat hier eindelijk eens een verandering zichtbaar is in het land.

Nieuwe minister van Volkshuisvesting, om maar eens in ambtenarentaal te zeggen: zet hier nu eens vol op in. Het land kan er alleen maar mooier op worden.