#laathetophouden

U moet het mij maar niet kwalijk nemen. Maar sinds ik 6 jaar geleden naar het oosten van het land verhuisde, wég uit de Randstad, raak ik steeds meer vervreemd van allerlei ogenschijnlijk ‘Randstedelijke zaken.’ In de herfst dacht ik: ‘Kom, laat ik de Volkskrant op zaterdag weer eens nemen.’ Ik ben sindsdien – wederom – compleet afgeknapt op Nieuw uit de West. Vooral het cóntinue terug komen van LHTBIen nog wat verhaal.

Nog maar weer eens – ten overvloede – dit: iemand mag van mij ho, les of bi zijn. Die ontwikkeling hebben we – gelukkig – doorgemaakt en beschouw mij dus niet als één of andere christelijk-orthodoxe Afrikaanse vage heerser die roept ‘There is no such thing as homosexuality in our country.’ Dat is lachwekkend. Maar je kunt óók doorslaan.

De druppel voor mij was een bericht in Trouw – die foto er bij ! – van wat ik zag als een man die van het goede leven houdt en een zeker embonpoint heeft. How wrong we were..

De titel er boven: Steeds minder trans mannen laten hun baarmoeder verwijderen. Oei. Dit is LTHBen nog wat Plus. Versie 3.0. Hier moest ik even op kauwen.

Vrouw dus, maar toch niet meer, maar zwanger dus. Sta je daar met je sik en een zwangere buik. Verwarrend. Voor zo’n kind ook. ‘Nee, Merel, we hebben dit al zo vaak geprobeerd uit te leggen, je vader had toen al een sik. En dit is niet pappa maar mamma, want pappa heeft zijn baarmoeder behouden.’ Verwarrende tijden. Al wel een sik, maar voor de rest alles bij het oude. Man maar toch vooral heel veel vrouw. Vrouw met sik en muts. En een kind die in zo’n werkelijkheid geboren wordt en het allemaal maar geacht wordt te snappen en nog goed te keuren ook. Ruimdenkendheid, weet je wel. Puur egoïsme, roep ik.

Wat is het volgende artikel? Steeds minder trans vrouwen laten hun penis verwijderen? Conchita Wurst was slechts het begin.

Gisteren. Rotterdam. Voorleesmiddag met draqqueens stilletjes vervroegd dus al afgelopen tijdens demonstraties.

Verwarrende tijden. Want: ik – die niets met Forum voor Democratie heb – ben het hier met ze eens. Ze staan te demonstreren in een apart vak. Eén van de leuzen: ‘Laat een kind kind zijn.’ Juist. Mag steeds minder in deze tijd.

Verwarrende tijden. Het komt mij sterk voor dat ‘de maatschappij’ door middel van – overdreven – media aandacht – verplicht wordt – op een hele rare ondoorzichtige manier – mee te gaan in deze gekte van ‘alles moet kunnen’. Mijn tegenvraag is: waaróm zoeken deze mensen – LHTBnogwat – continue de aandacht en zeggen ze ‘er nog strijdbaarder’ door te worden als ze een tegengeluid krijgen? Kun je helemaal zijn wie je bent – prima, mij hoor je er niet over – moet en zal het tot in alle lagen van de bevolking in iemands gezicht geduwd worden dat zij óók mogen bestaan. Is het doorgeslagen ‘ik’ wiens leven geen gevaren of werkelijke zorgen meer kent’, zoals de mens deze 100 jaar terug had, die tot dit soort continue strijdjes oproept? En: is dit land zó af en verveeld dat er geen urgentere zaken zijn? Niemand stopt jullie terug in de kast. Maar mag die kast óók eens dicht blijven en niet iedere dag met zo veel misbaar opengeslagen worden ? Mag het óók eens stil zijn, of blijven we schreeuwen en het aan elkaar opdringen van elkaar? Kán het nog wel stil zijn, of besta je dan niet meer, in deze tijd?

Noem mij conservatief, maar de aanstellerij op een Gaypride en een zwangere net-af-man-maar-met-sik ís niet ‘normaal’ en onnodig om een homo te kunnen zijn of een zwangere net-af-man (of is het net-áf-vrouw?) met sik. Het valt mij ook op dat het altijd mannen, in allerlei gradaties en overgangsvormen, zijn, die zich zo lopen aan te stellen en altijd van twee walletjes blijven eten.

Naai die weggehaalde lul voor mijn part op je voorhoofd als statement of doneer hem aan een prospect net-vrouw-af-maar-nog-met-muts. Doe het allemaal. Ga je gang. Maar hou op met dat opgelegde theater. Die show. Die aanstellerij. Dat continue verongelijkte in een hoedanigheid waar niemand je toe gedwongen heeft en die je zelf verinnerlijkt hebt. Er is méér dan dat onbeperkte decadente genavelstaar. Als Poetin – nogmaals: totaal niet mee eens – het over ‘westerse decadentie’ heeft, dan is het dit. Als je wilt begrijpen waar Donald Trump vandaan komt of de BoerenBurgerBeweging: dan is het dit. Ik ben het allemaal niet eens met hen, maar ik begrijp wél waar dit vandaan komt.

Als een net-niet-meer-man-met-sik-en-ook-zwangere-buik of voorlees draqqueen ons hoogst bereikbare goed verworden is, en die óók nog eens opgedrongen wordt, ontstaat er vanzelf tegengeluid. Je kunt ook de discriminatie oproepen die je zegt te willen bestrijden.

Toen we nog jager-verzamelaar waren haalde niemand het in zijn hoofd met een regenboogvlag te lopen. Je keek wel uit. Niet omdat het niet zou mogen, maar omdat je zou opvallen in het veld. Je trok dan óf de roofdieren aan óf je verkleinde de kans van de jager om een dier te vangen. Iets van dat mechanisme zit nog steeds in de mens. Val niet overdreven op. Stel je niet aan. Ergens wordt dat als bedreigend gezien. Die vrouw met baard bekeken we 100 jaar terug in een donkere tent op de kermis. Tegenwoordig moet het overal kermis zijn, jaarrond. Het is te veel. Het is te gek. Het is genoeg geweest.

Oe. Ben ik toch een stuk naar het oosten opgeschoven qua gedachten.

Komt door die foto van net-niet-meer-man-met-sik-en-ook-zwangere-buik.

Er zijn grenzen. #laathetophouden