Enkele jaren terug zag ik, totaal onverwacht, want wat je niet verwacht is nu eenmaal onverwacht, de blauwe weerschijnvlinder. Dat was bij de Tichelgaten bij Windesheim. In diezelfde lange warme lente en zomer van 2018 volgde nog een soort welke ik niet kende: de kolibrievlinder. Gewoon in de tuin nog wel. Het dagvlindergebeuren kwam dit jaar erg laat op gang, maar de laatste weken is het dan toch prijs.
We lopen in een redelijk open bos bij Lettele en plots valt mijn oog op een vlinder die anders vliegt dan ik van een vlinder gewend ben. Het is een rustige in zijn rusteloosheid qua vliegen, vlinder. Hij lijkt bijna uit een tropische kas weggevlogen. Tot mijn verbazing is het een ijsvogelvlinder.

Het feit dat ik deze foto heb kunnen maken is puur toeval. Ik heb geen bril bij me, en moet geheel op de tast richten en dan maar hopen dat de foto’s wat geworden zijn. De vlinder van dichtbij fotograferen is geen enkele optie: hij vliegt rusteloos over en op de toppen van struiken aan de rand van een pad door het bos.

De kleine – want dat is het – ijsvogelvlinder was rond de eeuwwisseling afgenomen met 90%, maar laat de laatste jaren een (sterk) herstel zien. Hebben we dan ook nog een grote ijsvogelvlinder? Ja, die hadden we. Deze is echter in 1995 verdwenen uit Nederland.
Maar goed: de kleine ijsvogelvlinder. De opwinding is er niet minder om. Hij is te vinden in het oosten en zuid(oosten) van Nederland. Ze leven hoog in de bomen, maar komen dan ’s morgens omlaag om zich te voeden. Het boslandschap waar we hem zien, is de typische omgeving waar men deze vlinder tegen komt. Enigszins open bos, met een onderlaag van verspreide struiken en daartussen hoog opgaande bomen.


Langs de rand van een bos zie ik vervolgens nog een vlinder die ik volgens mij nog nooit gezien heb. Zoeken via Google met een afbeelding is leuk, maar levert lang niet altijd het gewenste resultaat op. De naam moet ik u nog even schuldig blijven. De vlinder is er niet minder mooi om. Twee vlindersoorten die opvallen op een wandeling van 9 kilometer. Meer heb je niet nodig om het gevoel te krijgen dat we de afslag naar een beter toekomst genomen hebben.

