North and south

Landbouwminister Adema vindt dat de boeren uit het zuiden van het land het voor de boeren uit het noorden van het land verpesten.

Wat een boeiende gedachtengang heeft deze – demissionaire – minister toch. Enkele weken terug roepen dat ‘de boeren in de shit’ zitten door Europese regelgeving, die, ten lange leste! – er voor moeten zorgen dat de waterkwaliteit eindelijk eens vooruit gaat. Dat is al jaren bekend, dat deze strengere regels er aan komen. Vervolgens gaat deze man een quasi oppositie uitvoeren en als een halve boer op de trekker zitten.

De boer moet minder shit maken. Het is een van die, met een enorme omhaal bedachtte, beweging vanuit Brussel die er voor moet zorgen dat het landbouwbeleid een draai gaat maken richting ‘minder’ en natuur- en daarmee mensvriendelijker. Een onontkoombare beweging, hoeveel BBB of PVV stemmers er ook zijn. Adema gaat vervolgens heel besmuikt bij de banken te rade of die de boer misschien willen helpen bij de maken kosten voor het afvoeren van het teveel van mest.

Nu heet het weer dat de zuidelijke boer het voor de noordelijke verpest. Alsof het een strijd is om aan beide helften vooral evenveel, en op de oude voet door te gaan. Ik zie ergens op de Utrechtse Heuvelrug al een trekkerstrijd voor me, tussen de noorderlingen en de zuiderlingen. Commandant Adema aan de zijlijn. Als conflictbeheerser. Maar eerst wel op oneigenlijke argumenten, een schijnstrijd organiseren.

Dit alles is natuurlijk flauwekul. Maar zo ver zijn we aanbeland in Nederland als nergens – nergens – ergens leiding aan wordt gegeven. Je kunt niet in de regering zitten en, als het je even niet uit komt electoraal, het andere moment aanschurken tegen een belangengroep.

De weg gaat, hoe populistisch we ons ook voor willen doen in Nederland, onverbiddelijk naar een toekomst van (veel) minder vee, natuurinclusief en weg van de shit over het hele land. Het is ook raar dat we dit met zijn allen 30, 40 jaar normaal hebben gevonden.

Het is net zoiets als de hele straat zijn behoefte zou gaan doen in jouw achtertuin. Niemand zou dat accepteren. Maar overal anders heet het folklore, voortkomend uit het, zogenaamd, laatste edele beroep dat boeren heet.

Gaarne een nieuwe landbouwminister die leiding geeft aan de toekomst. En niet aan het verleden. Want dat is een gepasseerd station. We zullen ook eens verandering moeten accepteren in Nederland. En die komt, want we kunnen zo niet verder.

Ik wens u een goed uiteinde en een schoner, natuurvriendelijker en biodiverser 2024! Bedenk daarbij: het is onze grond, en niet (alleen) van de boer (of: industrie).

Vanuit die gedachtengang worden we weer zelf verantwoordelijk.