Het is altijd een kadootje wanneer metaaldetectoren je hun vondst laten zien en vragen wat je er van vindt. Kort geleden werd in Engeland een zogeheten stijgbeugel riembeslag stuk uit de vroege (of: hoge) middeleeuwen gevonden, daterend plm. de 11e eeuw. In het Engels wordt dit een horse stirrup (strap) mount genoemd.

Vaak worden dit soort specifieke stukken als ‘viking’ geoormerkt, maar dat is te kort door de bocht. Er zijn verschillende gradaties. Je hebt stijgbeugel riembeslag stukken die een Angelsaksische decoratiestijl hebben, je hebt er die een Angel-Scandinavische, hybride decoratiestijl hebben en er zijn exemplaren die al erg de kant op gaan van een Norman – Normandische decoratiestijl gaan, welke in zwang kwam na de verovering van Engeland door Willem de Veroveraar, in 1066 A.D.
Het stijgbeugel riembeslag stuk wat pas gevonden is laat een geheel eigen, qua decoratietype voor mij nog onbekend, type zien.

De decoratie laat een achterom kijkend dier zien, waarschijnlijk een paard, mogelijk een hert, wiens staart zich vertakt in een plantachtige tak. Een voorpoot van het dier krult zich om de linkerzijde van het beslagstuk. In het midden is zonder twijfel een mensengezicht afgebeeld, maar dit is helaas zeer sterk afgesleten waardoor het detail hier verloren is gegaan.

Al met al een vooralsnog uniek stijgbeugel beslagstuk, wat door de plaatselijke Finds Liason Officer bestudeerd zal worden en opgenomen in het Portable Antiques Scheme. Zodra dat gebeurd is, neem ik de link daar naar toe op in dit blog. Het is fijn dat de vinder het stuk aangemeld heeft. Pas dan kan er een goed, actueel overzicht behouden blijven van een bepaald type voorwerp en is het niet alleen voor iedereen ontsloten, maar ook voor (toekomstig) onderzoek beschikbaar.
Ondertussen feliciteer ik deze vinder met zijn vondst. Het is juist door metaalzoekers zoals hij dat voorwerpen gevonden worden, die anders voor altijd onzichtbaar waren gebleven, en zó zorgen voor een steeds breder begrip van voorwerpen uit deze intrigerende periode.
